ملانوم زیر ناخن (Subungual Melanoma) یک زیرگروه نادر از ملانوم لنتیگینوز آکرال (acral lentiginous melanoma) است که در واحد ناخن به علت هیپرپلازی بدخیم ملانوسیتی در دستگاه ناخن به وجود می‌آید. ملانوم دستگاه ناخن در پوست‌های تیره‌تر مانند افراد آفریقایی (۱۵٪-۲۰٪ از تمام ملانوماها)، بومیان آمریکایی (۳۳٪)، هیسپانیک و آسیایی (۱۰٪-۳۰٪) نسبت به افراد با تبار شمال اروپا (۱٪-۳٪) بیشتر دیده می‌شود. تشخیص این بیماری چالش‌برانگیز و اغلب با تأخیر است (میانگین عمق در زمان تشخیص ۳.۵-۴.۷ میلی‌متر است)، بنابراین می‌تواند مرگ‌ومیر و عوارض قابل‌توجهی به همراه داشته باشد.

بیشتر ملانوم‌های ناخن در ماتریکس ناخن به وجود می‌آیند. ملانوم ناشی از اپی‌تلیوم بستر ناخن یا اپیدرم اطراف نادر است. دو سوم موارد ملانوم ناخن به صورت ملانونیشیا طولی (longitudinal melanonychia) ظاهر می‌شوند. موارد پیشرفته‌تر به صورت توده زیر ناخنی با اونیکودیستروفی (onychodystrophy) همراه هستند. علامت هاچینسون (Hutchinson sign) که به معنی گسترش رنگدانه به چین‌های ناخن است، نشانه‌ای دیگر از ملانوم پیشرفته ناخن است. تا یک چهارم از همه موارد ملانوم زیر ناخنی غیررنگدانه‌ای (آملانوتیک) هستند که تشخیص زودهنگام را حتی دشوارتر می‌کند.

شست دست شایع‌ترین انگشتی است که درگیر می‌شود، و پس از آن شست پا و سپس انگشت اشاره قرار دارند. ملانوم زیر ناخنی معمولاً افراد بالغ بین ۵۰ تا ۷۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هیچ تمایز جنسیتی خاصی برای این بیماری وجود ندارد.

ملانوم ناخن در کودکان بسیار نادر است. گزارش‌های نادری از موارد ملانوم ناخن در بیماران کودکان با انواع پوست وجود دارد. موارد کودکان نیز به صورت ملانونیشیا طولی ظاهر می‌شوند و اغلب شست دست را درگیر می‌کنند.